کرفس گیاهی است علفی، به ارتفاع 20 تا 60 سانتی متر که ساقهای منشعب دارد. برگهای آن شفابخش و ضخیم و گلهای آن کوچک و به رنگ سفید یا سفید مایل به سبز است. قسمت مورد استفاده این سبزی قسمتهای مختلف آن بویژه ریشه و برگ آن است. در بسیاری از مناطق ایران از جمله در سیستان، خوی و بندر عباس میروید.
شما می توانید جدا از خورش کرفس برای بهره بردن از خواص گوناگون این سبزینه خوراکی، در ترکیب خوراکی های مختلف و سالادهای فصل از آن استفاده کنید.
کنگر معمولی گیاهی است خودرو با برگهای خاردار و ساقههای ضخیم شبیه به کرفس که از آن در پخت سوپ، خورش و حتی بهصورت خام در سالاد استفاده میکنند. در یونان و مصر باستان، این گیاه به دلیل نقش کمکی در هضم مواد غذایی مورد توجه قرار گرفت و در قرن ۱۶ میلادی در اروپا یکی از سبزیجات معروفی بود که توسط اشراف مصرف میشد. در طب سنتی اروپا، برگهای کنگر به عنوان ماده افزایش دهنده ادرار (دیورتیک) و محرک کلیهها، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کیسه صفرا مورد استفاده قرار میگرفت. این گیاه غنی از پتاسیم بوده، ولی از لحاظ انرژی محدود است.کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد و به همین علت آن را با ماست نیز میخورند و در ضمن برای آن دسته از افرادی که گرممزاج هستند، خوردن آن توصیه میشود. علاوه بر این، کنگر منبع غنی پتاسیم است.
نخود فرنگی از سبزیجات پرطرفدار است. بسیار مغذی و حاوی مقدار مناسبی فیبر و آنتیاکسیدان هم هست. علاوهبراین، تحقیقات نشان میدهند که نخودفرنگی میتواند در مقابل برخی بیماریهای مزمن، مانند بیماری قلبی و سرطان، از بدن محافظت نماید.